Eg har nett lagt frå meg boka til Håvard Melnæs, "En helt vanlig dag på jobben". Det var hovudrystande lesnad, mildt sagt. Frå ende til annan. Eg måtte faktisk lese somme avsnitt to gonger, og eg tok meg i å klype meg i armen; les eg dette eller drøymer eg no...?
Eg som trudde menneskehandel ikkje eksisterte her i landet! Men det gjer det altså, berre i ei litt anna form enn den tydinga ein vanlegvis knyter til ordet. Det er reint ille å vere vitne til det moralske forfallet som har funne stad siste åra innan vekeblad- og tabloidpressa.
Eg minnest den tida Vær Varsam-plakaten var ein Bibel,som hang som ein husregel-plakat på veggen over arbeidsplassen, og i tillegg vart utlevert saman med pressekortet i ein liten rosa folder med gullbokstavar. No trykkjer dei visst ikke plakaten lenger. Men det var den gongen det, då ordet integritet var eit heidersord i yrket.
Vel,vel, det er ikkje det at ein har vore feilfri. Eg kan endå kjenne den vemmelege kjensla av dårleg samvet, etter at eg tok med meg heile familien gratis inn i Legoland på pressekortet mitt, og skreiv meg inn i gjesteboka som journalist for BT - som naturlegvis aldri hadde planar om nokon reportasje frå legoklossbyen :-)
Men det har liksom ein litt annan, og meir uskuldig dimensjon. Iallefall etter dette!
Nei, no skal eg lese noko meir oppløftande ,trur eg. I kveld tek eg med meg Stieg Larsson og køyrer på hytta. God helg!
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar