Det var nesten godt at vi var åleine på ski idag, Benson og eg. For makan til "kollbøtteri" er det lenge sidan eg har vore med på. Til og med Benson hadde problem med sikta, og tryna skikkeleg fleire gonger. Han fostod ingenting stakkar, og såg på meg med eit heilt fortvila uttrykk i hundefjeset sitt :) Eg måtte le høgt, for det var jo for det meste berre løye, og bortsett frå ei hoven leppe og eit blåmerke her og der gjekk det i grunnen heilt bra:)
Heile partiet frå Liaset til Skjevlingen var komplett whiteout. Alt var kvitt i kvitt, og konturane heilt umogleg å sjå. Det var nesten som ein lettelse då vi kom til Langetjørna og kunne gå over isen.
Kort oppsummert -ein tur med høg "på-trynet faktor" !
 |
| 2009-01-02 |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar