Som det seg hør og bør i desse tider har eg sett meg eit nyttårsforsett. Det er kanskje litt spesielt, men det får vere so, litt a-typisk kanskje. Eg har nemleg tenkt å bli ein (endå) større egoist...
Kort fortalt handlar det om prioritering av tid. Den du veit, som det blir mindre og mindre av jo eldre vi blir, og no nærmar eg meg den sokalla middagshøgda. Difor har eg tenkt å gje ein lang f.. i sundagsmiddagar og besøk på solfine dagar. Eg har tenkt å fare på hytta akkurat når det passar meg. Og neste 17.mai skal eg feire i fjellet..
Tida går fortare og fortare, seiest det. Det er vel ei sanning med modifikasjonar. Det har vel meir med korleis vi opplever den. Det er dessutan mogleg å ha eit heilt anna perspektiv på tida. Tida går nemleg ikkje. Ho kjem...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar