Så var det over for i år. Det vart ein kalv. Men han var fin :). Eg er fornøgd med det. Det er jo ein gylden jaktregel, at har du valet mellom ku og kalv skal du ta kalven. Og eg var aldri ein augneblink i tvil. Det stod mellom kalven eller å halde igjen.. Det lid mot jaktslutt no. Og med eit halvt dyr (halvparten av 90 kg) frå før i fryseboksen er det heilt oki!
Benson fekk ikkje vere med i ettermiddag. Med sporsnøen som hadde lagt seg i ettermiddag var han på ein måte litt overflødig..
Sigmund var med ut òg i dag, og vi bestemte oss for å ta kvar si opne "glenne" der vi veit hjorten har trakket sitt. Sigmund sette seg ved den første glenna, og vi vart einige om at eg skulle gå til høgda ovanfor, og sette meg der. På vegen opp kom eg rett på spora etter to dyr. Det snødde forholdsvis tett, og eg skjøna fort at her var eg tett på. Det var nok! Nok til at eg skjerpa meg så mykje dei siste 50 meterane over kanten at eg såg dei før dei såg meg.. Eg trur nok sikkert eg brukte 5minutt på den siste vesle kneiken. Og plutseleg var dei der, kolle og kalv..
Etterpå såg vi at det nok hadde vore ein bukk med dei og, litt ifrå, men det er jo typisk.. Eg såg ikkje den. Eg såg berre så vidt kolla òg, men kalven stod fint til..Og så er det jo eingong slik at det er ein plan med det heile, såkalla retta avskyting. Og då er kalv ein del av kvoten.
Ein ting er sikkert.Ein lærer så lenge ein lever.. Hadde det ikkje vore for sporsnøen idag, så hadde nok hjorten lurt meg,igjen..
Det einaste det handlar om er å vere stille nok.. HEILE TIDA . Hjortejakt handlar om å liste seg avgarde. Seeeint og lydlaust..!!
