Inaktiv ferie...

- kvifor er det ingenting som heiter det? Alt skal jo vere så forbaska aktivt i våre dagar, men akkurat ferien - den kan vel med fordel vere litt inaktiv?
Vel, det kjem vel an på utgangspunktet til den enkelte. For min del har det i år gjort godt med berre late dagar på hytta. Litt fisking og litt småturar sjølvsagt. Men ikkje dei lange turane denne gongen. Men gode bøker. Og god musikk. Og god vin...

Fotoapparatet gløymde eg som regel i hytta :-) Difor handlar biletserien stort sett om den - hytta altså..

Roleg hytteferie

p.s. har lagt inn eit par nye musikkspor av min favorittvokalist, gamle gode Joan Armatrading. Musikk som høver godt til rødvin...

Endeleg...

Ferie - det er eit ord som smakar litt godt!
Ein dag igjen på jobben no, så er vi der. Eg har tenkt å fare rett frå jobben i morgon, inn på hytta, og starte med ei stille veke,heilt for meg sjølv. Bilen er vaska og pakka, det er ikkje så mykje eg treng, det meste har eg jo der. Ein kjapp tur innom bokhandleren må eg ha først, og så ein liten tur innom vinhandleren.
Viviere nesesse est..
Litt kjiipt er det jo, at Anne Ragde ikkje slepper boka si før 9.august - da er jo ferien over! Men da må vi vel berre vente da, alle vi som lurer på korleis det går med Tor og Torunn,Erlend og Krumme... Men Shirley skal vere med - Shirley Valentine - ein av mine favorittfilmar. Den må eg sjå kvar sommar- ein gong i året - helst med kvitvin.. Den er like god kvar gong, enda eg kan den snart utenat, monologen hennar mot veggen...
Har du ikkje sett den!!! Da MÅ du...
God ferie!
p.s. hytta mi er alltid åpen. Er eg ikkje heime,kjem eg sikkert snart.. :-)

Det vanskelege valet...

Fy,fy,fy!

Eg har nok berre fortrengt det... For eg har eigentleg hatt den ekle følelsen ei heil stund - minst to veker.. At no må eg skjerpe meg.
Det kulminerte på ein måte i går kveld, då eg reiste meg frå den sabla gode, nye sofaen for å hente meg eit lite glas vin - berre eit lite glas til - midt under Brannkampen. For der kjem det frå gubben, smilande over ølboksen sin, (det var nok godt meint..): nei, no ser eg pinadø tegn til den struttande, deilige rompa igjen!
Eg kunne drept han der og da.

Men eg gjorde det selvfølgeleg ikkje. I staden luska eg meg ut på badet, og drog fram den ekle digitale greia, og lot det stå til. Tre - 3 - kilo på fjorten dagar...
Det er så forbanna urettferdig! Der kan han ligge og velte seg i sofaen, og ta til seg så mange tusen kaloriar at sjølv kuleramma til Jean-Pierre Serre ville ha kome til kort,og det gjev ikkje det minste utslag korkje her eller der..

Og enda likar han ikkje dessert. Er det ikkje for j.. urettferdig at tynne folk ikkje ein gong LIKAR dessert! Det fins ikkje noko meir image-nedbrytande enn å gå på restaurant med slikt. "Har du lyst på dessert?? Du må berre bestille, men eg trur eg står over..."
Pokkers gledesdreparar. Det er det dei er! Men dei forstår det selvfølgeleg ikkje.

Men no er det slutt. No har vi meiska oss med sommar og kvitvin, reker og majones og øl og biff og bernaise og rødvin og beina på bordet lenge nok. Så idag har vi hatt oss ein tur med joggeskoa på, Benson og eg. Når eg tenkjer etter, så er det vel eit par veker sidan eg har sveitta skikkeleg..
Vi får berre innsjå det. Fjorten dagar med autopilot er meir enn nok, no svitsjar vi over til manuell styring. Og enda har ikkje ferien starta.. Herregud, korleis skal dette ende..






Sånn ja, SÅNN må det vere...