Tung horgatur

Måndag - fyrste fridagen i påsken - rann med sol frå skyfri himmel, og vi fann fort ut at her var det berre å hive seg rundt.. Eg hadde lenge tenkt på å ta ein tur til Lønahorgi, det er årevis sidan eg har vore på toppen no. Det ideelle hadde vore å kome seg avgarde tidleg, men så hadde Vilde selvfølgeleg time hjå tannlækjaren kvart på ni om morgonen. Men etter å ha skyssa ho heime att, kom vi oss avgarde til Bavallen i halv elleve tida, eg og Benson. Sidan "gutten" skulle vere med måtte vi ta skia fatt heilt nede ved parkeringsplassen, og fylgje alpinbakkane oppover mot Horgaletten. Kunne ikkje ta ikkje sjansen på å ta Benson med i skiheisen. Dessutan er det no kjekkast å gå heile vegen opp, det er ein vesentleg skilnad på ein horgatur med og utan heis :-)

Startpunktet i Bavallen ligg på 340 m.o.h. medan Lønahorgi ruvar på 1410. I lengd er ikkje turen meir enn vel ei mil. Så det er ein rimeleg tung tur. Hadde nydeleg sol heilt til toppen på Horgaletten, der vart vi møtt med ein frykteleg kald og sur vind, men klart og fint var det framleis. Utsikten herifrå er fabelaktig, og eg tenkte å stogge på nedattturen for å ta bilder, då ville nok Benson ha bruk for pausar likevel, tenkte eg. Men vi hadde ikkje før passert kvilehytta før skodda plutseleg tok overhand. Siste turen mot masta var tung med sterkt motvind og isande kulde midt i fleisen. Sikta var ikkje meir enn vi trengde, men løypa er godt merka med master og kvist siste biten.

Frå Bavallen og opp til masta brukte vi akkurat tre og ein halv time. Det er lenge sidan eg har teke meg så hardt ut på ein skitur. Ja, det var kanskje til og med litt meir enn som godt var.. For då eg festa bindingane att etter ein rekordrask kakao-pause i den bitande kulden, kjende eg fort at det skulle bli tøft ned att. Det var som om beina ikkje heilt ville lystra! Uheldigvis var føret vanskeleg utanom løypenettet, med skare og fokksnø om einannan, så det var berre å ploge seg ned dei knallharde alpinløypene. Med krampe i lårmuskulatur og gele-følelse i leggane må eg berre tilstå at det var ein rimeleg god følelse å få auga på den raude volvoen på p-plassen i Bavallen..

påsketur